Afschaffing van elektrische auto premie is geen drama

elektrische auto opladen met mennekes stekker

De Vlaamse regering schrapt vanaf 1 januari 2020 de premie voor elektrische wagens. In tegenstelling tot wat de meeste belangenorganisaties daarover vinden, is dit geen dramatische beslissing.

Even terug in de tijd. In januari 2016 introduceerde Vlaanderen een subsidie voor particulieren die een elektrische of waterstofauto aankochten. In 2019 bedraagt de premie maximaal 4.000€, en ze is lager in functie van een hogere aankoopprijs (bekijk hier de details).

Deze premie zou aflopen eind 2019 maar werd in mei 2019, niet toevallig juist vóór de verkiezingen, verlengd tot eind 2020 door Open Vld en Vlaams energieminister Lydia Peeters. Gisteren besliste N-VA en kersvers Vlaams energieminister Zuhal Demir dan weer om de premie opnieuw af te voeren op 1 januari 2020.

Natuurlijk is dit weer een typisch Belgisch – wel, eigenlijk Vlaams – voorbeeld van rechtsonzekerheid, ingegeven door politieke steekspelletjes, maar los van deze beschouwing is het geen slecht zaak om het zonder elektrische auto premie te doen.

Waarom?

Wel, net als de woonbonus houdt een elektrische auto premie vooral het risico in dat de aankoopprijzen kunstmatig hoog blijven of worden. Wie je dan eigenlijk gaat subsidiëren zijn de autoconstructeurs, en niet de consument.

Het is veel effectiever om het gebruik van een elektrische auto te bevoordelen, in plaats van de aankoop te subsidiëren.

Hoe kan je dat doen?

Door blijvend te investeren in publieke laadinfrastructuur, door in te zetten op uniformisering van de laadpaal-toegang (en dus een einde te maken aan de wildgroei van laadpasjes), door parkeertarieven (tijdelijk) voordeliger te maken voor EV’s en door de kilometerheffing (die er dringend mag gaan komen) niet enkel te variëren in functie van de verkeerscongestie, maar ook in functie van met welk soort voertuig je in die congestie zit.

Hopelijk gaat de Vlaamse regering hiermee aan de slag én worden genomen beslissingen en beloftes nu ook aangehouden, in plaats van er continu op terug te komen in functie van waar de politieke en budgettaire wind waait.